ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.

Αρχικά δηλώνω υπερασπιστής της πρότασης μομφής ενάντια στην άθλια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας,οπως επίσης δηλώνω υπερασπιστής της πρότασης δημοψηφίσματος για το ασφαλιστικό.
Υπερασπίζομαι κάθε μορφή αγώνα ενάντια σ' αυτή τη κυβέρνηση.
Η ερώτησή μου απλά έγκειται στο πόσο άκαιρο είναι το ολο σκηνικό και σε τι αποσκοπεί.
Βρισκόμαστε σε μια συγκυρία οπου:
1. Η νέα δημοκρατία, κρατώντας τα σκύπτρα της πιο ανίκανης και αντιλαικής κυβέρνησης που πέρασε ποτέ απο την Ελλάδα, καταφέρνει να επιπλέει στις προτιμήσεις των πολιτών, παρα την όποια κατρακύλα.
2. Το ΠΑΣΟΚ καταποντιζεται.
3. Ο συνασπισμός ανεβαίνει.
Ο συνασπισμός θέλει μόνο να δημιουργεί εντυπώσεις για να εισπράττει τη διαρροή απο το ΠΑΣΟΚ, γιατι ξέρει οτι ποτέ δε θα είναι σε θέση να εκφράσει αληθινό πρόγραμμα εξουσίας.
Το δημοψήφισμα που εισηγήθηκε ο Αλαβάνος, ήξερε απο την αρχή οτι ηταν άτοπο και θα έφερνε σε δύσκολη θέση το Πρόεδρο Παπούλια με τη πρόταση αναπομπής του ασφαλιστικού νόμου.
Εισέπραξε όμως τα "πρωτεία" της δήθεν "αντίστασης", αλλά ως διαμαρτυρία.
Η πρόταση μομφής ομως, απο ένα κόμμα εξουσίας σα το ΠΑΣΟΚ, δε συμπαρασύρεται ανταγωνιζόμενη ενα κόμμα διαμαρτυρίας, ουτε γίνεται άκαιρα γιατι έτσι με την επερχόμενη λαίλαπα στο Σκοπιανό, δε θα μπορέσει να κάνει άλλη πρόταση δυσπιστίας. (βάσει του Συντάγματος, η πρόταση μομφής κατατίθεται 6 μήνες μετά τη προηγούμενη).

Άκαιρη λοιπόν η πρόταση μομφής κατα την άποψή μου.

Η πορεία προς το λαό και η επαναπροσέγγυσή του, είναι οι απαιτούμενες ενέργειες, ώστε να έχουμε και παλι λαικό έρισμα για να δράσουμε αποτελεσματικά προς τη κατεύθυνση της ανατροπής αυτής της απαράδεκτης κυβέρνησης.